pĕris, m. en vespĕr, pĕri, m.
1. avondster.
2. meton., avond, primo vespere, Caes., prima vesperi (sc. horā), Caes., ante vesperum, Cic., sub vesperum, Caes.; adv., vespere en vesperi, des avonds, laat, heri vesperi, Cic., tam vesperi, zo laat, Ter.; spreekw., quid vesper ferat, incertum est, Liv. | het westen (poët.).
