I. a, um
1. eig., geknot, gesnoeid, verminkt, corpus, Liv., homo, Iust., frons (Acheloi amnis), van de horen beroofd, Ov., tela, gebroken, Verg., pinus, Verg., c. gen., animalia trunca pedum, Verg.
2. overdr., als ’t ware verminkt, urbs trunca, sine senatu etc., Liv.; zo klein, dat het gesnoeid schijnt, manus (van een dwerg), Prop.
II. truncus, i, m.
1. eig., tronk, stam, arborum trunci, Liv.; fig., ipso trunco (aegritudinis) everso, Cic.
2. overdr., romp (van het lichaam); afgehouwen stuk vlees (om te roken); als scheldwoord = lummel, stommeling.
