i, n. en poët. bijv. Tărentus, i, f.
Tarente, rijke en machtige handelsstad aan de kust van Groot-Griekenland, hoofdzetel der Pythagoreïsche philosophie, tegenw. Taranto.Daarv. Tărentīnus, Tarentijns, uit Tarente; plur. subst., Tărentīni, ōrum, m. de inw. van Tarente, Tarentijnen.
