1. ōnis, f. het leggen onder iets, het leggen, plaatsen, rerum, quasi gerantur, sub aspectum paene subiectio, de veraanschouwelijking (als redekunstige figuur), Cic.
2. ōnis, f. onderschuiving, testamenti, Liv.
3. ōnis, f. toevoeging, rationis, Cornif, rhet.; als rhetorische figuur = beantwoording van een tegenwerping (die men zelf maakt); (aan iets toegevoegde) verklaring.
