I. (1) (v. stagnum),
1. intr., (van water) buiten de oevers treden; overdr., (van plaatsen) overstroomd zijn.
2. trans., tot een stilstaand water maken, doen stilstaan, bitumine aqua omnis stagnatur, Iust.; overdr., (een plaats) overstromen, Tiberis plana urbis stagnaverat, Tac.
II. (1), waarborgen, vrijwaren, se adversus insidias exquisitis tutioribus remediis, Iust.
