i, n.
1. als juridische term: de som gelds, die men in een civiel proces deponeerde en die de verliezende partij verbeurde, multae sacramentum, Cic. | meton., wederkerige uitdaging op een te verbeuren som, die klager en beklaagde aangingen, en waarover dan de centumviri en de iudex te beslissen hadden, iusto sacramento contendere cum alqo, Cic., sacramentum alcs iustum iudicare, het proces ten gunste van iemd beslissen, Cic.; overdr., van weddenschappen, ut sacramento contendas mea non esse, een weddenschap aangaat, Cic.
2. als militaire term: verplichting tot de krijgsdienst, en inz. de daarmee verbonden krijgseed, eed van trouw, alqm militiae sacramento obligare, Cic., alqm sacramento rogare, Caes., Liv., of adigere, Liv., de eed afnemen, dicere sacramentum, Caes., of sacramento, Liv., de eed afleggen, alci sacramento of sacramentum dicere, iemd zweren, Liv., Tac.; meton., krijgsdienst, longo Caesarum sacramento imbutus, Tac. | overdr., in ’t alg. = eed, perfidum sacramentum dicere, Hor., sacramento se obstringere, Plin. ep. | geheimenis; sakrament.
