(rĕvorto), verti (vorti), versum (vorsum) (3), en rĕvertor (rĕvortor), versus (vorsus) sum, verti (vorti);
1. eig., omkeren, terugkeren, terugkomen.
2. overdr., van personen: in gratiam cum alqo, zich verzoenen, Liv., ad sanitatem, tot beter inzicht komen, Cic.; (in de rede) op iets terugkomen, sed illuc revortor, Nep., ut ad me revertar, Cic. | van zaken: nescit vox missa reverti, Hor., id malum in civitatem revorterat, Sall.; slechts betreffen, quarum (rerum) maxima pars ad corporis commodum revertitur, Cic., zich wenden (tegen iemd), (op iemd) terugvallen, - neerkomen, ne ira victoris in tribunos reverteretur, Tac.
