a d v.
I. I n d e f.
a. (van plaats): ergens heen, si quo erat prodeundum, Cic.
b. (van wijze): op enigerlei wijze, si quo usus operae sit, Liv.
II. r e l a t. of i n t e r r.
a. locaal: waar, quo loci = quo loco, Cic.; waarheen, apud eos, quo (= ad quos) se contulit etc., Cic., c. g e n., quo terrarum, Liv. | overdr., hoe ver, tot welke graad, quo amentiae progressi sitis, Liv.; waartoe? quo tantam pecuniam? Cic.
b. causaal: omdat, alsof, non quo ipse audieris, Cic., non eo (daarom) dico, quo mihi veniat in etc., Cic.; bij de compar., hoeveel, hoe, m. en z. corresp. eo of hoc, Cic., Caes.; waardoor, vanwaar, vandaar, derhalve, quo factum est, Nep., vand. = opdat, dat, m. volg. coni., Cic., Liv., na causa, = dat, waarom, in causa esse, quo serius etc., Liv., vand. quo minus, = dat niet, (na de verba enz. van verhinderen) = dat, of = te m. d. infin., Caes., zo ook quo secius, Cornif. rhet., quo ne, Cic.
c. modaal: gelijk, evenals, Harmoniam Pylades quo Pallada Phoebus amabat, Ov.
