c o m p. prŏpĭus, s u p. proxĭmē
I. A d v.
a. (van plaats) nabij, in de nabijheid, esse, Cic.; propius, nader, b.v. accedere, Cic., abesse ab alqo, nader bij iemd staan, Cic.; proxime, zeer nabij, het naast, trans Padum, Caes. | (van tijd) nabij, ophanden, pr. adest, quum etc., de tijd is nabij, dat enz., Ter.; proxime, het laatst, kort te voren, quem proxime nominavi, Cic. | bijna, bijkans, iam prope erat, ut pelleretur, het scheelde weinig, of enz., Liv., propius nihil est factum, quam ut occideretur, het scheelde heel weinig of enz., Cic., et prope of ac prope = ja bijna, b.v. adventare et prope adesse, Cic.; van nabij, nauwkeurig, propius (vand. = genadig) res adspice nostras, Verg., bijna -, vrijwel evenzo, proxime atque ille aut aeque, Cic.; het eerst, terstond na, proxime a Lacyde, Cic.
b. dicht bij, propius, dichter bij, proxime, het dichtst bij, zeer dicht bij, gewl. met a b, prope a Sicilia, Cic., prope a terris, Cic.
II. P r a e p. c. a c c., soms ook c. d a t.; (van plaats) dicht bij, - aan, in de nabijheid van, prope me, Cic., propius urbem, Caes., proxime hostem, Caes., propius Tiberi, Nep., proxime hostium castris, Caes.; fig., propius periculo, Verg., of periculum, Liv. | (van tijd) dicht bij, tegen, prope Kal. Sext., Cic. | dicht (komende) bij, gelijkende op, prope secessionem plebis res venit, Liv., propius virtutem esse, de deugd meer nabijkomen, Sall., proxime morem Romanum, Liv.
