ŭi, ĭtum (2) en prōmĕrĕor, ĭtus sum (2);
1. (iets) verdienen, in goede zin = zich recht, aanspraak (op iets) verwerven, zich (iets) waardig maken, in slechte zin = (iets) verdienen, zich (iets) op de hals halen, promerui poenam, Ov., m. ut, Cic.; p a r t. promeritum, i, n. verdienste, in slechte zin = schuld, bene promerita, Lucr., vestra in nos universa promerita, Cic.
2. (in klassiek proza gewl. promereor) = zich verdienstelijk maken (ten opzichte van iemd), bene, Ov., in alqm, Cic., bene de multis, Cic., na Augustus ook c. a c c., b.v. socios, Suet.
