Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 20-02-2022

Pȳrēnē

betekenis & definitie

ēs, f. dochter van Bebryx, beminde van Hercules, op de naar haar genoemde Pyreneeën begraven; vand. meton. = de Pyreneeën.

Daarv. Pȳrēnaeus (Pyrēnēus), naar Pyrene genoemd, Pyrenees, Pyrenaei montes en saltus, Caes., Liv., en subst., alleen Pyrenaeus, i, m., Sall., Liv., de Pyreneeën.

< >