Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 14-02-2022

Istĭc

betekenis & definitie

1. aec, ŏc of ŭc, die (dat) daar (bij u); a c c. istoc, daarom, Ter.; abl. istoc, bij comparativi, des te, Ter. | praegn., zulk een; neutr. subst. met gen., istuo aetatis, van die leeftijd, Ter. — Versterkt istice etc. en in vragen, isticine etc. Ter.; istaec (plur. fem.) = istaece, Ter.

2. adv. daar (bij u); overdr., daarbij, in (bij) die zaak, quid istic (faciendum)? wat is daaraan te doen? Ter., istic sum, ik ben geheel oor, Cic.

< >