ōnis, f.
1. het zich ergens heen richten. | overdr., opmerkzaamheid, oplettendheid, aandacht, Cic., ook c. gen. obi., alcs rei, op iets, Liv., Quint.; het ten laste leggen, aanklacht.
2. het gespannen zijn. | overdr., inspanning; bedoeling, voornemen; stemming (in de muziek), overdr., corporis, Cic.
