ōris, m.
1. eig., bloem, bloesem; meton., flores, bloemensap, honig, Tib.
2. overdr., abstr., bloeiende toestand, bloei, toppunt, periode van de hoogste ontwikkeling; bloei der jaren, volle kracht der jeugd (gewl. met aetatis, Cic.). | concr., de bloem = het beste, edelste deel, kern, sieraad; (van wijn) geur; de eerste baardharen, dons, vlas; glans, schittering (van een vlam).
