I. ĭnis, m. priester van een bepaalde godheid, de voornaamste was de flamen Dialis (van Juppiter).
II. ĭnis, n. het blazen, waaien (van de wind). | meton., wind; flamina tibiae, tonen van de fluit, Hor.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: