cordis, n.
1. hart; poët. meton. voor de persoon zelf. | overdr., hart = gemoed, gevoel, ziel, stemming, gezindheid, cordi est alci, het gaat iemd ter harte, bevalt iemd, is iemd lief, - dierbaar, Com., Cic.; = inzicht, verstand, bezonnenheid, cor habere of non habere, Pl., Cic.
2. maagmond, maag.
