1. eig., tot de oorlog behorend, in de oorlog verworven of geleden, oorlogs-, res bellica, krijgswezen, Cic., doch de plur. in andere zin, res bellicas maiores esse quam urbanas, Cic. | s u b s t., bellicum, het teken (met de tuba) tot de strijd, in.de verbinding bellicum canere, de krijgstrompet steken, Cic., ook overdr. = alarm blazen, en = ophitsen.
2. poët. overdr., strijdlustig, krijgshaftig.
