Het begrip “jongerentaal” staat vaak in samenhang met taal gereduceerde uitdrukkingen . Verder wordt jongerentaal door vele factoren van interne en externe taal beïnvloed en verandert het dus altijd. Inmiddels is de jongerentaal heel normaal geworden en wordt de taal vooral gebruikt onder leeftijdsgenoten, in de zogeheten “peer group”.
Onze wereld wordt steeds multicultureler, dat zien we ook terug in ons taalgebruik. „Hoessie“ is het nieuwe „hoe gaat het“ – “gwel” is daar het antwoord op. Vooral de jongere generatie creëert steeds nieuwe woorden, waarmee jongeren als het ware hun eigen taal ontwikkelen.
Diverse historische gebeurtenissen hebben bijgedragen aan deze ontwikkeling in de taal: de verlenging van de leerplicht in de jaren 60 had als gevolg dat jongeren meer tijd met elkaar doorbrachten en resulteerde tevens in een toestroom van mensen uit andere landen en daarmee van nieuwe invloeden. Bovendien is door toename van de sociale media de SMS- en WhatsApptaal onstaan. Hierdoor vormen zich bijvoorbeeld nieuwe schrijfvarianten en afkortingen. Eveneens wordt meer fonetische spelling ingezet. Het gaat om de snelheid en de handigheid: een SMS bijvoorbeeld bijvoorbeeld kan maar een bepaald aantal lettertekens bevatten.
Oorzaken voor veranderingen van de taal zijn afgrenzing en zelfbewustwording. Daarnaast heeft elke jongerengroep ook nog een eigen variant van hun taal. Men spreekt dan van groepsidentiteit. Ook televisie en muziek hebben een duidelijke invloed op jongerentaal.
Tegenwoordig wordt “straattaal” door taalkundigen gezien als een complex talig register. Aangezien de woordenschat van deze groepen zich snel uitbreidt en er dus steeds nieuwe woorden onstaan, kan er niet zomaar van “jongerentaal” worden gesproken. Er is sprake van verschillende jeugdspecifieke spraakvariëteiten, die zich op talige, grammaticale, fonetische en woordvormingspecifieke aspecten van het lexicale taalgebruik onderscheiden.
