(1), strijdmiddelen ter verdediging, voor üe aanval, of voor beide. Primitieve W. in de oudheid waren stenen dolken, bijlen, lansen en pijlen.
Later volgden het zwaard en speerpunten van brons en ijzer. Naar de bestemming onderscheidt men thans strijd- en jacht-W. en naar de inrichting blanke-W zwaarden, sabels, degens, dolken en vuur-W.: geschut, hand- en vuistvuur-W.;(2) voor een bepaalde strijdwijze bestemde hoofdgroep van de krijgsmacht.