(axiologie), de wijsgerige bezinning op de menselijke waarden, waarbij onder waarde verstaan wordt elk goed, dat een streving of een behoefte bevredigt, resp. te voorschijn roept. Zij houdt zich bezig met de bepaling, beoordeling, classificatie (hiërarchie) der waarden, enz., en beweegt zich dus vooral op het terrein der practische filosofie.
Als zelfstandig gebied der wijsbegeerte dankt de W. haar ontstaan aan H. Lotze (18171881), die ook het begrip van het „gelden” (d.i. het normerende karakter) der waarden ingevoerd heeft. Zij is vooral ontwikkeld door de Badense* School (m.n. Windelband, Rickert, Cohn), terwijl de Phaenomenologie (Scheler, N. Hartmann) een eigen W. ontwierp, waarbij de irrationele factoren een grote rol spelen.
