bewaring of gevangenhouding van verdachte op bevel van de rechter. (Ned. Sv. artt. 63 en vv).
V. is mogelijk als1. ernstige bezwaren tegen verdachte zijn gerezen;
2. gevaar voor vlucht blijkt, of ernstige reden van maatschappelijke veiligheid onverwijlde vrijheidsbeneming vordert;
3. verdenking van een der in de wet genoemde misdrijven (in het algemeen van meer ernstige aard).
Eerste stadium van V. is de bewaring. Tegen in bewaring zijnde verdachte kan rechtbank bevel tot gevangenhouding uitvaardigen; dit geldt voor 30 dagen en kan telkens voor 30 dagen worden verlengd.
In België kan de rechter bevel tot aanhouding verlenen na de ondervraging, wanneer het feit corr. gevangenisstraf van 3 maanden of meer kan meebrengen (wet van 20 April 1874) en ten einde de beklaagde te beletten feiten van dezelfde aard opnieuw te plegen of om zijn beweringen na te gaan zonder dat hij zich met derden kan verstaan.
