antitrinitarische geloofsrichting, genoemd naar Fausto Socinus*. Leert een door de rede beheerst Christendom, vrij van dogmatische dwang; verwerpt drieëenheid, erfzonde, voorbeschikking en verzoening; erkent de sacramenten niet als zodanig; ziet in Christus de bovennatuurlijk ontvangen en door God verhoogde mens, die ons Gods wil doet kennen.
In Polen telde het S. in de 16e en 17e eeuw talrijke gemeenten met Rakow als centrum; in 1658 werden zijn aanhangers uitgewezen en verstrooiden zich. In Zevenburgen, Engeland en N.-Amerika leeft het S. bij de Unitariërs* voort.
