de grote wetgever en profeet, die de grondslag legde van Israëls zelfstandig volksbestaan. Aan hem werden ook wetten van veel later datum toegeschreven.
Bevrijdde 13e eeuw' v.C., ten tijde van Farao Ramsès II, zijn volk uit Egyptische knechtschap en leidde het, bijgestaan vooral door zijn broeder, de priester Aâron, tot aan de grenzen van Kanaân, waar Jozua zijn taak overnam. Op de Sinaï openbaarde Jahwe aan M. zijn heilige wil en daar kwam het verbond tussen Israël en zijn God tot stand. Tal van sagen, dikwijls van diep-religieuze strekking, omringen in de bijbelse verhalen deze indrukwekkende gestalte.
