hertog van Parma (17531824), Frans staatsman. In 1792 lid van de Conventie, na 9 Thermidor (27 Juli) 1794 president van het Comité voor Algemeen Welzijn, 1799 president van de Raad der Vijfhonderd.
Na staatsgreep van 18 Brumaire (9 Nov.) 1799 tweede consul naast Napoleon Bonaparte en Lebrun, 1804 aartskanselier, 1808 hertog van Parma. Voortreffelijk jurist, had leidend aandeel in de totstandkoming van de Napoleontische wetgeving en in de organisatie van het Rijk.
