(1762-1818), Ned. Militair en Gouv.
Gen. van Ned. Indië. Fel patriot, advocaat, leider van het verzet te Hattem in 1786 tegen Prins Willem V. Vlucht 1787 naar Frankrijk. Vormde daar in 1792 met anderen een Bataafs Legioen en nam deel aan de inval van Dumouriez in Nederland in 1793. Rukte als brigadegeneraal onder Pichegru in 1794/5 Nederland binnen en trad als luitenant-generaal in dienst van de Bataafse Republiek.
Had een leidend aandeel in de staatsgrepen van 22 Jan. en 12 Juni 1798. Bestreed onder Brune met succes de in 1799 in N. Holland gelande Engelsen en Russen bij Bergen en Castricum. Koning Lodewijk Napoleon benoemde hem in 1807 tot maarschalk van Holland en tot Gouv.-Gen. van Indië. Hier schiep hij met ijzeren hand orde en tucht, ruimde veel misbruiken op, hervormde het rechtswezen en het binnenlands bestuur. Legde de grote postweg op Java aan.
In 1811 door Napoleon teruggeroepen nam hij in 1812 deel aan de tocht naar Rusland, waar hij o.a. de Poolse vesting Modlin verdedigde. Koning Willem I benoemde hem 1815 tot Gouverneur van Ned. Guinea, waar hij overleed.
