(1811-1886), Hong. pianist en componist, begonnen als wonderkind, geldt als de grootste pianovirtuoos aller tijden; zijn concertreizen waren triomftochten. Sedert 1859 dirigent Weimar, waar hij voor R.
Wagner opkwam en de zgn. NieuwDuitse school stichtte. Tot zijn leerlingen behoorden D’Albert, Busoni, Sauer e.a. Als componist stelde hij zich Chopin, Paganini en Berlioz tot voorbeeld. Zijn dochter Cosima (bij gravin d’Agoult) huwde met Hans v. Bülow, later met Wagner.
In 1865 kreeg L. te Rome de abbé-waardigheid en wijdde zich toen ook aan kerkmuziek-composities. Zijn romantisch oeuvre berust op „program” en is gekenmerkt door fijne toonkleur, virtuositeit en pathos. In harmonie en tempi maakte hij zich geheel vrij. Behalve zijn symph. gedichten, Hong. rhapsodieën en talloze andere werken heeft men van hem vele geschriften over muziek.
