(1857-1893), vorst van Bulgarije 1879-1886 (uit het Huis Battenberg), verenigde 1885 O.-Rumelië met Bulg. en versloeg de Serviërs bij Pirot, trad 1886 onder druk van Rusland af; hierna als graaf Hartenau Oostenrijks generaal.
Koning van Griekenland 1917-1920, geb. 1893; volgde zijn vader Konstantijn op, die met zijn oudste zoon George door de Entente gedwongen werd het land te verlaten.
Koning van Joegoslavië, geb. 1888 (koning 1921-1934), vocht succesvol in Balkanoorlogen van 1912-34. Juni 1914 prins-regent; in W.O.I opperbevelhebber van het Servische leger; 1 Dec. 1918 prins-regent van het koninkrijk der Serven, Kroaten en Slowenen; deed echter weinig om Kroaten en Slowenen te bevredigen. Regeerde sinds 1929 dictatoriaal, hoewel hij 1931 nieuwe grondwet afkondigde. Sloot 9 Febr. 1934 Balkanenten te; bij bezoek aan Frankrijk op 9 Oct. 1934 te zamen met Fr. min. Barthou te Marseille vermoord.
(1820-1873), vorst van Roem. 1861-1866, uit het bojarengeslacht Coesa. Verenigde 1862 Moldavië en Walachije tot vorstendom Roemenië. Wegens streven naar absolute macht verdreven.
I (1876-1903), koning van Servië 1889-1903 (uit het Huis Obrenowitsj), volgde zijn vader Milan I op, die afstand had gedaan, benoemde deze echter in 1894 tot opperbevelhebber en schafte de grondwet af; huwde in 1900 de gewezen hofdame Draga Masjin; ontevredenheid hierover leidde tot vermoording van A. en Draga, Juni 1903.
(1806-1859), vorst van Servië 1842-1859 (uit het Huis Karageorgewitsj), wegens Oostenrijks-gezinde politiek 1858 verjaagd.
(1818—’48), prins der Nederlanden, tweede zoon van koning Willem II, stierf op Madeira.
(1851 —’84), prins der Nederl., jongste zoon van koning Willem III; sinds dood van zijn broeder Willem (1879) Prins van Oranje.
