noemt men in het algemeen elk voorwerp, dat door een drukking voortgebracht wordt en het afbeeldsel van het drukkend lichaam is. Men onderscheidt platte afdrukken, zoals in de boek- en plaatdrukkerijen worden gevormd en verheven afdrukken, die hoogten en laagten vertonen, zoals op penningen.
De onmiddellijke afdruk van een voorwerp op een stof, die niet zo dun is, dat de omtrekken van dat voorwerp op de andere zijde zichtbaar worden, vormt steeds een spiegelbeeld van het voorwerp; daarom dienen zulke onmiddellijke afdrukken doorgaans tot matrijzen, die met een weke, snel verstijvende massa worden gevuld (bv. gips), welke dan de om trekken vertoont van het voorwerp. Om afdrukken te verkrijgen van voorwerpen, die de natuur oplevert, heeft men in de laatste jaren veel gebruik gemaakt van de natuurdruk. Hiertoe legt men voorwerpen, bv. bladeren, weefsels, insecten. op een gladde stalen plaat, bedekt deze met een dunne loden plaat en laat dit alles tussen cylinders een grote drukking ondergaan. Hierdoor wordt de gedaante van het voorwerp uiterst nauwkeurig in het lood geperst.
