(pseudoniem voor Charles Eduard Jeanneret, 1887-1963), Zwitsers-Frans architect, stedebouwkundige, schilder, tapijtontwerper, glasschilder, beeldhouwer, en kunst- en architectuurtheoreticus.
Voor de praktijk heeft Le Corbusier vijf uitgangspunten opgesteld n.l.:
1) Het vrijstaande steunpunt, niet door muren verbonden.
2) Skelet en muur zijn onafhankelijk van elkaar.
3) De vrije plattegrond, niet gebonden aan het skelet.
4) De rondom vrije gevel.
5) De daktuin als vrij in te richten ruimte.
Hij behoort tot de meest omstreden architecten van deze tijd. Na een korte leerperiode bij P. Behrens maakte hij verschillende reizen, die eindigden in Parijs. Van hieruit begon hij in 1917 te werken. De schilder Ozenfant bracht hem in contact met de abstracte kunst. Met zijn neef Pierre en twee andere medewerkers begon hij met het propageren van zijn nieuwe architectuur. Hij deed aan verschillende prijsvragen mee, won o.a. de eerste prijs voor het Volkenbondspaleis (dat hij echter door tegenwerking niet kon uitvoeren), een regeringsgebouw in Moskou en het U.N.O.-hoofdkwartier in New York. Als stedebouwkundige heeft hij veel invloed in o.a. India en Brazilië. In 1952 komt het Unité d’habitation in Marseille gereed voor 1500 woningzoekenden. Als climax van zijn werk beschouwt men wel de Bedevaartkerk van Ronchamp, in 1955 voltooid, zie twintigste eeuw – eerste helft – bouwkunst - Frankrijk.
