Kunstenaar die landschappen op een ‘Italiaanse’ manier schildert. In de 16de en 17de eeuw trokken veel West-Europese schilders voor enige jaren naar Italië, met als einddoel Rome, om kunst te bestuderen.
Zij schilderden zonovergoten paradijselijke landschappen, met typisch Italiaanse elementen als bergen en ruïnes, aangekleed met reizigers, herders of vee. Terug in Nederland bleven ze dergelijke landschappen schilderen. De caravaggis- ten, die ook reizen naar Italië maakten om kunst te bestuderen, worden niet tot de Italianisanten gerekend. Zij schilderden in de stijl van een specifieke schilder, Caravaggio, en kozen voor religieuze en mythologische scènes. Zie bambocciade.
