Contre-épreuve

betekenis & definitie

Letterlijk: tegendruk (Frans). Afdruk die verkregen wordt door een vel papier op een nog natte druk van een prent te leggen en dit gezamenlijk door een pers te halen. De afbeelding - een negatief van de uiteindelijke prent, maar hetzelfde als de afbeelding op de steen of plaat - dient ter controle van het werk. Zie épreuve d’artiste.