wreken

betekenis & definitie

wreekte, h. gewroken (wraak nemen over iets; zich door wraak voldoening verschaffen): ik zal mijn vader wreken, wraak nemen over het hem aangedaan kwaad; zal hij ‘s makkers bloed, wraak nemen over het vergieten of storten er van; God, die recht en waarheid wreekt (Gezang 193), die nl. wraak neemt over de schending van deze; ik zal het op uw kinderen wreken, hen er voor laten boeten; refl. zich over iets op iem. wreken; het zal zich later wel wreken, de slechte gevolgen zullen zich later vertonen.