kwam klaar, i. klaargekomen (1 gereedkomen; 2 zijn studiën ten einde brengen, afstuderen; 3 bereiken, slagen; 4 tot voltooiing komen, in orde komen):
1. met zijn werk klaarkomen; maak dat je klaarkomt, op tijd gereed, met de kaarten kan ik niet klaarkomen, niet mede terecht; met iem. klaarkomen, tot een goed einde, een bevredigende oplossing komen;
2. in drie jaar was hij klaargekomen;
3. in die winkel zul je niet klaarkomen, vinden, wat je verlangt
4. die overeenkomst is klaargekomen.
