v. -n (1 algemeen aangenomen gebruik; 2 persoonlijk aangewende handeling; 3 aanwensel, hebbelijkheid);
1. niet bekend met de gewoonten in deze stad; zoals de gewoonte is; zeden en gewoonten; als naar gewoonte; Z.-N. uit ouder gewoonte; loffelijker gewoonte;
2. het is een gewoonte van hem ....; tegen zijn gewoonte; ouder gewoonte;
3. een slechte gewoonte van je; zegsw. de gewoonte wordt (of: is) een tweede natuur, men kan zo aan iets gewoon raken, dat men doet, alsof het altijd in onze natuur had gelegen.
