erkende, h. erkend (1 tot inzicht komen van; het bestaan, de waarheid, juistheid enz. toegeven, inzien; 2 toegeven of inzien, dat een persoon of zaak een hoedanigheid bezit; ook met betrekking tot een niet genoemde hoedanigheid):
1. de juistheid van iets erkennen; zijn ongelijk erkennen;
2. iem. als zijn weldoener erkennen, openlijk willen kennen; als rechtspersoon erkende vereniging; de radenrepubliek erkennen; nog: een: natuurlijk kind erkennen als het zijne.
