Lat. alumen; z. aluin;
1. o. (zeer licht tinkleurig metaal, verkregen uit aluinaarde): S.G. 2,7; het aluminium smelt bij 660°C.; eerst in 1807 afgezonderd; een kettinkje van aluminium;
2. bn. (van aluminium): een aluminium keteltje; zie opm. alpaca.