Gepubliceerd op 14-06-2016

Polaire lucht

betekenis & definitie

Polaire lucht is een luchtsoort. Het brongebied ligt in de gematigde breedtes, niet in de poolstreken zoals de naam doet vermoeden.

Het brongebied van polaire lucht ligt, anders dan de naam doet vermoeden, niet in het centrum van de poolstreken. Polaire lucht vindt zijn oorsprong in de gematigde breedten, ongeveer tussen de 40e breedtegraad en de poolcirkel op ongeveer 60 graden noorder- en zuiderbreedte.

Er zijn twee soorten polaire lucht. Maritiem polaire lucht wordt over de Atlantische Oceaan aangevoerd. Continentaal polaire lucht komt uit het continentale Rusland en Siberië. Deze laatste poollucht is droog, in de winter koud of zeer koud met vorst en in de zomer warm. Door de lage vochtigheidsgraad is er dan vaak weinig bewolking, maar 's winters kan in deze lucht bij voortdurende afkoeling wel hardnekkige lage bewolking ontstaan. Het zicht is door de geringe vochtigheid in de regel goed.

Luchtsoorten worden benoemd naar het gebied waarvan ze afkomstig zijn, het brongebied. Dat is een ontstaansgebied van een luchtsoort van minstens enkele honderden kilometers, waarin de lucht ongeveer dezelfde eigenschappen (met name in temperatuur en vochtigheid) heeft en lang genoeg verblijft om die eigenschappen aan te nemen. Als de lucht warmer is dan de oppervlakte waarover ze stroomt, dan wordt ze warme massa genoemd. Is deze kouder, dan noemen we het koude massa.