Klokkenlexicon

Jaap Zeeman (2011)

Gepubliceerd op 27-06-2017

Boulle-techniek

betekenis & definitie

Genoemd naar André Charles Boulle (1642-1732), Ébéniste du Roi onder Louis XIV die een techniek ontwikkelde waarbij schildpad en een metaal (tin, messing of zilver) een ingewikkeld ingelegd patroon vormen.

Hij lijmde hiertoe twee of drie platen van de materialen op elkaar en zaagde deze uit in kunstige figuren. Daarna werden de platen gescheiden en de uitgezaagde delen van de ene plaat in de uitgezaagde ruimtes van de andere ingelegd. Hierbij overheerste het aandeel van het schildpad.

De overblijvende delen konden ook worden gebruikt. Dit werd contre-Boulle of contre-partie genoemd. Hierbij overheerste het metaal dat soms met kleine stukjes (gekleurd) schildpad of paarlemoer werd ingelegd. Onder een Boulle-klok wordt in het spraakgebruik verstaan een klok waarvan de kast is ingelegd volgens het Boulle-procedé. Dit is tot in de late 19de eeuw toegepast.

Een verbastering van dit woord tot boedelklok wordt een enkele maal gehoord, maar dat woord heeft geen betekenis.