XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 21-03-2017

Zink

betekenis & definitie

Zink(It. cometto, kleine hoorn) is een houten blaasinstrument met vingergaten en mondstuk, geliefd in de Renaissance en de barok; in Duitsland werd het nog tot midden 18e eeuw bespeeld.

Met de opkomst van de historische uitvoeringspraktijk kwam ook de zink opnieuw tot leven. Er bestonden twee types: de rechte zink (It. cometto muto, Dts. stiller Zink), en de gebogen vorm (It. cometto torto, Dts. krummer Zink, Ned. kromhoorn). De zink werd veel gebruikt voor de sopraanpartij in een trombone-ensemble ter versterking van het koor bij de uitvoering van kerkmuziek.