Vincent Arthur Lourié (Propoisk, Wit-Rusland 1891 - Princeton, NJ 1966) was een Russisch componist die aanvankelijk in menig opzicht een revolutionair was, maar zich later door de Russische traditie liet inspireren.
Lourié was een geletterd man en zijn belangstelling gold evenzeer schilderkunst en poëzie als muziek. In de jaren voor de revolutie verkeerde hij in het milieu van de Petersburgse futuristen. Dat hij muzikaal vooruitstrevend was, blijkt uit zijn Synthesen voor piano (1914), waarin hij met reeksen en kwarttonen experimenteerde en daarmee zijn tijd vooruit was. Even nieuw was het om Vormen in de lucht (1915) voor piano in een grafische partituur te noteren. In 1918 werd hij door de communistische machthebbers benoemd tot muziekcommissaris. Hij zette hervormingen van het muziekleven in gang, maar een echte bolsjewiek was hij niet. Van een dienstreis naar Berlijn in 1922 keerde hij niet terug naar de Sovjet-Unie. Zo begon een exil dat hem na een verblijf in Berlijn en Parijs in 1941 naar Amerika voerde. Tijdens zijn ballingschap werd hij zich steeds meer bewust van zijn Slavische achtergrond, zijn gevoel voor mystiek en de invloed die met name Moessorgski op hem had. Zijn muziek werd daardoor conventioneler en gekleurd door modale harmonieën en liturgisch klinkende melodieën, zoals bijv. in de Sonata liturgica (1928) en het Concerto spirituale (1930). Zelf beschouwde hij de opera's Het feestmaal tijdens de pest (1935) en De moor van Peter de Grote (1961) als zijn belangrijkste werken.
Oeuvre
4 opera's en balletten; 8 orkestwerken; 41 kamermuzikale werken; 51 vocale werken.
