Vibrafoon

betekenis & definitie

Een vibrafoon is een slaginstrument dat eruitziet als een xylofoon met stalen klankstaven. Evenals bij de xylofoon zijn er resonantiebuizen bevestigd onder de klankstaven. In die buizen vibreert de klank doordat er kleine schijfjes ronddraaien die door een motor worden aangedreven. De speler kan met een pedaal de snelheid van het 'vibrato' bepalen. De tonen zijn op dezelfde manier geordend als bij de piano; de omvang is drie octaven (f-f"'). Het instrument werd in 1916 in de USA door Hermann Winterhoff ontwikkeld.