Tintinnabuli (Lat. tintinnabulum, bel) is een compositietechniek van Arvo Pärt, waarbij een diatonische' melodie noot voor noot wordt begeleid door noten uit de basisdrieklank van de toonsoort waarin de melodie klinkt. De begeleidende stem is de'tintinnabuli'-stem. Pärt ontleende de term aan het in zijn oren tingelende 'bel-acht ige' geluid van de drieklanktonen. Voor het eerst gebruikte Pärt de techniek in het pianostuk Für Alina (1976), daarna o.a. in Cantus in memoriam Benjamin Britten, Fratres en Tabula Rasa.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
