Scherzo, (It. grap), als tweede of derde deel van bijvoorbeeld een symfonie of strijkkwartet was het scherzo de opvolger van het Menuet-Trio.
Haydn kwam het eerst met deze term, maar Beethoven was degeen die het Scherzo een geheel eigen karakter gaf met zijn rauwe, haast wilde humor en markante ritmes. Het Scherzo behield de driedelige maatsoort, geërfd van het Menuet, en het contrasterende Trio.