Een rapsodie (Gr. rapsodia, een door een zanger voorgedragen gedicht) is een instrumentaal stuk van onregelmatige vorm en vaak met een exuberante inhoud.
De Boheemse componist Václav Tomásek noemde in 1803 als eerste zijn zes stukken voor piano 'Rapsodieën.' Liszt vond de rapsodische kwaliteiten vooral van toepassing op de zigeunermuziek en schreef zijn negentien bruisende Hongaarse rapsodieën, waarmee hij o.a. Dvorák, Bartók en Enescuinspireerde.
