XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 15-03-2017

Peter van Anrooy

betekenis & definitie

Peter van Anrooy (Zaltbommel 1879-Den Haag 1954) was een Nederlandse componist-dirigent die doorbrak met zijn Piet Hein Rapsodie uit 1901, waarin een groot orkest voortvarend tekeergaat op 'hij heeft gewonnen de zilvervloot'.

Van Anrooy toont zich hierin beslist geen visionair, maar wel een kok die weet wat zijn gasten lekker vinden. Met beproefde recepten uit de bestaande orkestliteratuur en de beeltenis van onze admiraal op de voorplecht, stevent hij recht op zijn doel af. Vrijwel vergeten zijn het orkestwerk Das kalte Herz (1904) en het Pianokwintet (1898). Het kwintet is een romantisch jeugdwerk, op klassieke leest geschoeid, waarin achter het grote gebaar van Brahms een opgeruimd karakter schuilt . Een vernieuwer was Van Anrooy niet; een drijvende kracht wél, en een musicus van internationaal kaliber. Aanvankelijk was hij violist, maar daarnaast studeerde hij compositie bij Johan Wagenaar. Korte tijd verbleef hij in Moskou waar hij les nam bij Sergej Tanejev. Terug in Nederland werd hij al snel benoemd tot dirigent van het Gronings Orkest. Ook dirigeerde hij de Arnhemsche Orkest Vereeniging en in 1917 volgde hij Henri Viotta op als dirigent van het Residentie Orkest. Legendarisch waren zijn Groningse Volksconcerten, zijn Haagse schoolconcerten en zijn radiorubriek 'Inleiding tot Muziekbegrip'. Als componist bleef hij echter de man van de Piet Hein Rapsodie, waarover A.A. Noske ironisch opmerkte: 'Zijn naam is klein, maar de drukkosten zijn groot.' Toch was dit stuk een van de weinige Nederlandse werken waarvan Noskes muziekuitgeverijfinancieel wijzer werd.

Oeuvre
3 orkestwerken, o.a. 1 werk voor soloviool en orkest; 2 kamermuziekwerken ; 1 stuk voor piano solo.