Percy Aldridge Grainger (Melbourne 1882-New York 1961) was een Amerikaanse componist van Australische komaf die de pech heeft gehad dat hij tijdens zijn leven nooit erg serieus genomen is. Door zijn ogenschijnlijk saloneske bewerkingen van folksongs werd hij door zijn collega's eerder in het hokje van de lichte muziek geduwd dan in dat van de serieuze kunstmuziek. Een veroordeling die het getalenteerde wonderkind uit Australië veel tekortdoet.
Grainger trok in 1895 met zijn moeder naar Europa om in Frankfurt aan het conservatorium piano en compositie te studeren. In 1901 verhuisde de familie naar Londen, waar zijn ster als concertpianist en componist snel rees. Hier ontwikkelde hij zijn buitengewone interesse voor de volksmuziek. Met zijn zettingen van Engelse volksliedjes veranderde zijn compositiestijl definitief van een experimenteel naar een toegankelijker idioom. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 week Grainger uit naar de VS, waar hij Amerikaans staatsburger werd. Vele tournees door de VS, Europa, Zuid-Afrika en zijn geboorteland Australië volgden. Tijdens een verblijf in Australië in 1930 stichtte hij het Grainger Museum, dat zich ontwikkelde tot een etnomusicologisch centrum. Graingers muzikale interesse en activiteit strekten zich uit van middeleeuwse muziek tot de meest recente experimenten. Hoewel hij zich ook sterk maakte voor tijdgenoten als Grieg (hij verzorgde de eerste uitgave van Griegs Pianoconcert) en Delius bleef zijn belangrijkste invloed de volksmuziek. Hij verzamelde meer dan 500 vooral Engelse en Scandinavische volksliederen en creëerde vele interessante zettingen vol onverwachte moderne harmonieën en Ives-achtige constructies voor ensembles, koor en orkest. Zijn werk wacht nog altijd op verder onderzoek en herwaardering.
Oeuvre
Ruim 500 werken, waaronder ongeveer 20 orkestwerken, 15 kamermuziekwerken, werken voor piano solo; liederen; ongeveer 30 koorwerken en zettingen van volksliederen voor koor, orkest, kamermuziekensembles, solostem, piano.
