Marin Marais (Parijs 1656-1728) was een Virtuoos Frans gambaspeler die als componist vooral kamermuziek schreef waarin de gamba een belangrijke rol speelde. Zijn gambastukken (pièces de violes) waren ook in Engeland, Duitsland en Nederland beleend en geliefd.
Marais zelf reisde niet. Hij pendelde zijn leven lang tussen Parijs en Versailles als hofmusicus van de Franse koningen Lodewijk XIV en XV. Met zijn verfijnde muziek kietelde hij de oren van de kunstminnende machthebbers bij hun privé-concerten en tijdens de maaltijd. Zijn gambaleraar was de beroemde Sainte-Colombe die het instrument in korte tijd enorm populair had gemaakt bij de adel met zijn huisconcerten. Al na een half jaar kon Sainte-Colombe Marais niets meer leren. Bij hofcomponist Jean-Baptiste Lully kon hij evenwel terecht voor compositieles, en via Lully kreeg hij een aanstelling in het hoforkest. In die functie bleef hij tot aan zijn pensioen in 1725 in dienst van de koning. Vanuit het buitenland kwamen muzikanten naar Parijs om bij Marais gambales te nemen. Zijn intieme gambamuziek raakte met de opkomst van de expansievere cello in de loop van de 18e eeuw in vergetelheid. De huidige belangstelling voor de barok en de historische uitvoeringspraktijk heeft ervoor gezorgd dat nu ook de muziek van Marais weer aandachtig wordt 'geproefd'. Heel verrassend zijn bijv. zijn karakterstukjes zoals Le tableau de l'opération de la taille, programmamuziek voor gamba's en basso continuo over een operatie aan de blaas, en La sonnerie de Sainte Geneviève du Mont à Paris voor viool, gamba en klavecimbel, waarin het gebeier van een kerkklok te horen is in de ostinate bas.
Oeuvre
Vijf banden met meer dan 550 stukken voor 1, 2 en 3 gamba's met becijferde bas; triosonates en stukken voor viool, gamba en klavecimbel; 4 opera's.
