XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 15-03-2017

Klavecimbel

betekenis & definitie

Een klavecimbel (oorspr. clavicymbalum: cymbaal met toetsen; Eng. harpsichord, Dts. Kielflügel) is een toetseninstrument, ontstaan in de 14e eeuw, met snaren in het verlengde van de toetsen die aangetokkeld worden met een plectrum. Het plectrum, oorspronkelijk een ravenpennetje, later een leertje, werd bevestigd aan een 'dokje', een rechtopstaand latje, bevestigd aan het uiteinde van de toets. Drukt men de toets naar beneden, dan komt het dokje met plectrum omhoog en tokkelt de snaar aan.

De dynamiek is niet te beïnvloeden met de aanslag. Toch is er op een klavecimbel wel degelijk de mogelijkheid tot dynamische verschillen, namelijk door middel van verschillende registers, verdeeld over twee tot drie manualen. De combinatie van verschillende registers zorgt voor een grotere sterktegraad, terwijl de registers afzonderlijk een timbreverschil teweegbrengen.