XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 15-03-2017

Elektronische muziek

betekenis & definitie

Elektronische muziek is muziek die met behulp van elektronica wordt gemaakt, synthetisch wordt geproduceerd en op een band wordt afgespeeld. Oorspronkelijk betekende de term: géén concrete muziek. Concrete muziek bestond namelijk uit opnamen van 'echte' geluiden. Tegenwoordig wordt de term voor beide soorten muziek gebruikt.

De oorsprong van de elektronische muziek ligt in Amerika (ca. 1890). In de 20e eeuw ontwikkelde de elektronische muziek zich stap voor stap samen met de geluidsapperatuur. De eerste elektronische studio werd in 1951 opgericht door de West-Duitse radio in Keulen, en rond die tijd ontstonden de eerste grote elektronische werken, zoals Stockhausens Gesang der Jünglinge waarin een brug wordt geslagen naar de 'concrete muziek'. In de jaren '50 en '60 van de 20e eeuw werden overal ter wereld geluidsstudio's opgericht. De resultaten van de experimenten waren zeer divers, van geluidsbanden tot complete installaties die live 'muziek maken'. De introductie van de computer zorgde voor een gigantische uitbreiding van de mogelijkheden. Zie:computermuziek.