Cante hondo (Sp.diepe zang) is de meest pure vorm van de serieuze flamencozang (zie flamenco), zoals die in het 16e-eeuwse Andalusië ontstond. De term slaat zowel op het rauwe timbre van de stemmen als op de duistere tragiek van de teksten.
De onheilsboodschap wordt vaak al duidelijk bij de inzet met lange melismen op de tekst: 'Ai-ai-ai!' In de herkomst van de cante hondo spelen waarschijnlijk Arabische en zigeunerinvloeden mee. De Spaanse componist Manuel de Falla gaf in zijn ballet El amor brujo (1915) de rauwe cante hondo een plaats in de entourage van de klassieke muziek. Samen met de dichter Garcia Lorca organiseerde Falla in 1922 in Granada een festival van de cante hondo om te voorkomen dat die in vergetelheid zou raken.
